SIĞIR BARINAKLARI

Sığır yetiştiriciliğinde barınak çok önemlidir. Sığırların kalıtsal özellikleri ne kadar iyi olursa olsun, onlara istedikleri çevre koşullarını sağlayamazsak onlardan beklediğimiz, istediğimiz verimleri alamayız.

  Sığırlar için en önemli çevre koşullarından birisi barınakların durumudur.

  Bu bölümde barınakları inceleyeceğiz. Bir hayvancılık tesisi yapacağız; bu işe önemli miktarda para harcayacağız İlk önce bulunduğumuz yörede hangi yönde üretim yapmayı düşünüyorsak, (et veya süt) bu ürünleri uygun fiyatlarla ve kesintisiz olarak her an satabilecek miyiz? Kendimize ilk soracağımız soru bu olmalı.

  İlk soruya şüphesiz evet diyebiliyorsak, bu kez tesisimizin detaylarına girmeye başlayalım. Kapasitemizi belirlerken hayvancılıkta en önemli maliyet unsuru olan yem ve yemleme ile ilgili olanaklarımızı gözden geçireceğiz:

* İşletmemizin yararlanabileceği çayır mera varlığı nedir?

 * Kaba ve kesif yem üretim olanaklarımız nelerdir?

İşte bu sorular işletmemizin kapasitesi için bize fikir verecek.

Ve en önemli soru; sermayemiz ne kadar? Sermayemizin tümünü ahıra yatırırsak olmaz. Yapacağımız ahır bir yandan hayvanların yaşaması ve verimli olması için en uygun şartları sağlarken, diğer yandan en ekonomik şekilde yapılmalı. Ahırımızı yaptıktan sonra içine hayvan koyabilecek ve üretim giderlerini karşılayacak paramız cebimizde olmalıdır.

A-SIĞIR BARINAKLARI İLE İLGİLİ GENEL BİLGİLER

  Yukarıda okuduklarımızla ilgili kafamızda soru işareti kalmadıysa artık sığır barınaklarını incelemeye başlayalım.

HER YERE AHIR YAPILMAZ

Ahırın nereye yapılacağını bilmek gerekir. Tesislerin kurulacağı arazinin hafif eğimli ve toprağının geçirgen olması oldukça önemlidir. İmkan var ise, eğimin güney cephesi yönünde olması tercih edilmelidir. İşletme artıklarının insan yerleşim bölgelerinin yakınında olmamasına ve bölge hakim rüzgarlarının yönü dikkate alınarak tesislerdeki kokunun insanları rahatsız etmemesine özen gösterilmelidir.

NEDEN

Neden yamaç yerlere, yüksekçe bir yere ahır yapacağız? Ne faydası var?

 Çünkü, temeline su girmez, zeminden su almaz, rutubet olmaz, ahırın havası kolayca değiştirilebilir, ahır havadar olur da ondan...

  Ahırın yönü güneye veya doğuya bakmalı. Çok sayıda ahır varsa, bunlar birbirinin hava almasına engel olmamalıdır.

ÖNCE TEMEL

Sağlam toprak üzerine taş veya diğer inşaat malzemeleri ile temel atılır. Temel derinliği sıcak yerlerde 30 santimetre, soğuk yerlerde 60 santimetre olmalıdır. Temel, rutubete karşı tecrit maddesi ile korunursa çok iyi olur.

SONRA ZEMİN (TABAN)

En iyi zemin tuğla ile yapılır. Bu iş için yapılmış tuğlalarla çok sağlam bir zemin yapılır.

  Taş veya beton zemin de oldukça iyidir. Taş zeminler soğuk tutar, temizliği zor olur.

  Beton kullanılırsa, önce taş döşemeli, aralarını çakıl ile doldurup, üzerine kömür cürufu döküp, iyice dövdükten sonra yüksek dozajlı betonu dökmelidir.

  Beton zeminlerde hayvanlar kayıp düşmesin diye, üzerine oluklar açmayı unutmayalım. Yani beton dümdüz olmamalı, belli aralıklarla pürüzlü bir zemin olmalıdır.

  Ahırın uzunlamasına yani idrar kanalının gübre çukuruna doğru eğimi %1 olmalıdır.

  Durakların gübrelik ve idrar kanalına doğru eğimi %1-2 arasında olmalıdır.

DUVARLAR

Duvarlar ısı geçirmeyen malzemeden yapılmalıdır. Tuğla, briket, betonarme, kerpiç gibi inşaat malzemeleri uygundur. Duvarların iç yüzü sıvanmalıdır. Tabii, istenilirse dış yüzü de sıvanabilir. Duvarların en üstüne 20 santimetre yüksekliğinde hatıl atılmalıdır.

  Taş duvarlar çok fazla işçilik gerektirir, yapımı çok zaman alır ve ahır maliyetini artırır.

  Tesis kurulacak yer 1. veya 2. derece deprem bölgesinde ise inşaatın sağlamlığı için ne yapılması gerektiği uzmanlardan öğrenilmelidir.

AHIR YÜKSEKLİĞİ - ÇATI - TAVAN

Ahırların tabandan saçaklara kadar yüksekliği, tesisin bulunduğu bölgenin iklimi ve ahırdaki hayvan miktarına göre değişmekle birlikte 3-3,5 metre arasında olmalıdır.

  Çatı öyle olmalı ki, içerinin sıcağını dışarıya, dışarının da soğuğunu içeriye bırakmamalı, yağmur suları içeriye akmamalıdır.

  Doğal havalandırmayı sağlamak için 22-25 derecelik bir çatı eğimi olmalıdır.

Şekil 1. a. En uygun hava dolaşımı

Şekil 1. b. Ahır çatı eğimi

Ahırın tavan veya çatısının naylon, ziftli bez gibi gaz geçirmeyen maddelerden kaplanması, kiremit altına bu maddelerden döşenmesi, havalandırma açısından çok sakıncalı ve yanlıştır.

KAPILAR

Ahşap mı olsun, madeni mi? Her ikisi de olabilir. Kapılar büyük ise metal (madeni) olması daha iyi olur.

  Tek kanatlı mı, çift kanatlı mı olsun? Her ikisi de olabilir. Ahırın büyüklüğüne uygun olması gerekir.

  Ahır kapıları yekpare açılır kapanır olabileceği gibi; iki parçalı olup, alt ve üst kısmı ayrı ayrı açılır kapanır da olabilir.

  Kapıları sürme kapı yapmak da mümkündür.

  Kapı kenarları keskin köşeli olmamalıdır. Eşikler ahır zemini ile aynı düzeyde, ahır dışında ise 4-8 cm. yüksekte olmalıdır.

PENCERELER

Işık ve hava sağlar. Bir ahırın tabanın alanı 20 metrekare ise, pencere alanı en az 1 metrekare olmalıdır. 200 metrekare bir ahır için en az 10 metrekare pencere gerekir. Yani bir ahırdaki pencere alanı, ahırın taban alanının 20'de 1'inden (1/20 sinden) daha az olmamalıdır.

  Pencereler vasistaslı olmalıdır. Yani çerçeve alttan menteşe ile kasaya bağlı, üstten içeriye doğru açılacak şekilde olmalıdır. Böyle pencereler açıldığı zaman, dışarıdan gelecek temiz hava soğuk olursa hayvanlar etkilenmez. Karşılıklı açılan pencerelerin oluşturacağı hava cereyanı da hayvanları en az etkiler.

  Pencereler ahşap veya metalden olabileceği gibi plastikten de olabilir. Sık sık kullanılacağı için sağlam ve kullanışlı olmalıdır. Pencerelerin çok küçük olması hiç uygun değildir. Zira, bizim ihtiyaç duyduğumuz aydınlık ve güneşe hayvanlar da ihtiyaç duyarlar. Özellikle soğuk bölgelerde pencereler sıkı sıkı kapatılıyor. Bu çok yanlış bir uygulamadır. Zaman zaman pencerelerimizi açarak pis havanın baca (havalandırma delikleri) ve pencerelerden çıkmasını ve ihtiyaç duyulan temiz havanın içeriye girmesini sağlamalıyız. Gübre ve idrar ile hayvanların çıkardıkları gazlar (amonyak, karbondioksit ) ahırın havasını çok çabuk kirletir. Kirli hava hem bizim hem de hayvanların sağlık ve verimini çok etkiler. Temiz havaya insanların olduğu kadar, hayvanlarında ihtiyacı vardır.

Şekil 2. Vasistaslı pencere görünümü

DİKKAT

Pencereler hayvanların omuz yüksekliğinin en az 30-40 cm üzerinde olmalıdır. Yani içeri giren hava hayvanlar üzerinde bir cereyan oluşturmamalı ve dışarı doğru olan hava akımını engellememelidir.

BACALAR

Ahırda biriken kirli hava, havalandırma bacalarından dışarıya çıkar. Baca olmazsa, ahır havalanamaz. İnşaat esnasında havalandırma bacası konulmamışsa, yaklaşık 5 m'de bir ve mahya açıklığının sağ ve solunda olacak şekilde çatının en yüksek yerine, boyutları 25 x 25 cm'den az olmayan bacalar yapılmalıdır. Bacaların üzerine, yağan yağmur ve kar sularının akmaması için uygun malzemeden şapka yapılmalıdır. Pencerelerle birlikte bacalar da olunca, tam bir havalandırma sağlanır.

  Birden fazla bacanın gerektiği hallerde baca kesit ve yüksekliklerinin aynı olması gereklidir.

Şekil 3. Baca kesit ve yükseklileri eşit olmalıdır.

Şekil 4. Etkili baca yüksekliği

Baca etkili yüksekliğinin yeterli bir havalandırma için en az 4 metre olması gerekir.

  En çok 100 m 2 bina taban alanı için bir adet baca hesaplanmalıdır.

Şekil 5 a. Yandan görünüm

Şekil 5.b. Üstten baca kesiti

Bacanın iyi çalışabilmesi için izolasyon malzemeleriyle kaplanması, çatı mahyasından itibaren baca yüksekliğinin en az 60 cm olması ve baca ucunun 15-20 cm kadar tavandan içeri girmesi gereklidir.

DİKKAT

SOBA BORUSUNDAN BACA OLMAZ

Hayvanları üşütme korkusunu bir kenara bırakıp onların da bizim gibi temiz havaya muhtaç olduklarını unutmamalıyız.

GÜBRE ÇUKURU

Gübre çukurunun boyutları hesaplanırken 500 kg canlı ağırlığındaki bir hayvanın ortalama yılda (500 x 0.08 x 365 hesabıyla) 14,6 ton civarında gübre ürettiği ve gübre çukurunun yılda kaç kez boşaltılabileceği gibi unsurlar göz önünde bulundurulmalıdır.

B-ÜRETİM YÖNLERİNE GÖRE SIĞIR BARINAKLARINI PLANLARKEN DİKKAT EDİLMESİ GEREKEN HUSUSLAR

1-SÜT SIĞIRI BARINAKLARI

2-BESİ BARINAKLARI olarak iki bölümde inceleyebiliriz.

1-SÜT SIĞIRI BARINAKLARI

Süt sığırı barınaklarını planlarken ,

* Hayvanlar için en uygun çevre koşullarını sağlayabilmeli,

* Maliyeti olabildiğince düşük olmalı,

 * Ahırımız zamanla büyütebileceğimizi düşünerek ileride kolayca büyütebileceğimiz şekilde yapılmalı,

* Ahırımızın çeşitli yaş gruplarından hayvanları barındırabilecek bölümleri olmalı,

* Ahırda çalışanlar hem kolay ve zahmetsiz çalışabilmeli, hem de ahırımızın sağlık ve korunma koşulları iyi olmalıdır.

SÜT SIĞIRLARININ ÇEVRE İSTEKLERİ

1- Sıcaklık

İnekler için en uygun ortam sıcaklığı 10-15 C arasıdır. Sığırlar -18 0 C ile +24 0 C arasındaki sıcaklıklara adapte olabilirler.

2- Nem

Ahırdaki nem oranının %60-80 arasında olması istenir.

3- Havalandırma

Sağmal bir inek için saatte 50 m 3 , bir buzağı için saatte 10 m3 civarında havalandırma sağlanmalı, hayvan başına 20 m 3 temiz hava ortamda bulunmalıdır.

4- Aydınlatma

Aydınlatma, çalışanların işlerini kolaylaştırmak ve hayvanları daha kolay kontrol etmek için geceleri de yapılmalıdır. Aydınlatmada mümkünse flüoresan lambalar kullanılmalıdır. Her bir metrekare zemin alanı için 2,5 watt; varsa sağım ünitesinde her bir metrekare zemin alanı için, 10 wattlık ışık kaynağı kullanılmalıdır.

Süt sığırı ahırında yapılması gereken bölümleri şu şekilde sıralayabiliriz.

* Büyük hayvan bölmesi

 * Buzağılık bölmesi

-Ferdi buzağılık bölmesi

-Serbest dolaşımlı buzağılık bölmesi

 * Genç hayvan büyütme bölmesi

 * Doğum bölmesi

 * Hasta hayvan bölmesi

 * Sağım ünitesi

2-BESİ SIĞIRI BARINAKLARI

Ülkemizde bağlı duraklı ahır sistemi (Sağım ünitesi, doğum locası, buzağı dana bölmesi, olmaksızın) değişik şekillerde yaygın olarak besi için de kullanılmaktadır.

  Türkiye'de besiciliğe yeni başlayacak olan kişi ve kuruluşların sermayesinin büyük bir bölümünü kapalı ahır yapmak için tüketmesine gerek yoktur. Ahır olarak; yağmur, rüzgar ve kardan hayvanları koruyacak barınaklar yeterlidir.

  Genelde güney cephesi açık, yanları ve kuzey cepheleri duvarlarla bölgenin hakim rüzgarlarına karşı kapatılmış, üstü sundurmalı tesisler besi için yeterlidir.

  Besi hayvanları soğuğa karşı dayanıklıdır. Soğuk aylarda hayvanlara verilecek yemlere melas gibi yüksek enerjili maddeler katılmak suretiyle soğuğun olumsuz etkisi ortadan kaldırılmış olur.

C-TABAN DÜZENLERİNE GÖRE SIĞIR BARINAKLARI

1-BAĞLI DURAKLI AHIRLAR,

2-SERBEST DURAKLI AHIRLAR,

3-SERBEST AHIRLAR.

Burada özellikle iki ahır sisteminin üzerinde duracağız. Birincisi Türkiye'de en yaygın uygulama alanı bulan bağlı duraklı ahırlar; ikincisi ise daha büyük işletmeler için tavsiye edeceğimiz serbest duraklı ahırlar,

BAĞLI DURAKLI AHIRLAR

* Hayvanların yem, su ihtiyaçlarının karşılanması ve çoğu işletmelerde süt sağım işleri kendileri için ayrılmış duraklarda olur.

* Bu sistemde ineklerin özel bakımları kolay yapılır, sığırlar kolay kontrol edilir.

Şekil 6. Bağlı duraklı bir ahır.

Bağlı duraklı ahırlarda durak unsurları nasıl olmalı?

* Durak genişliği 110-120 cm, durak uzunluğu 170 cm olmalıdır.

  * Yemliklerin ön kenar yüksekliği 30-35 cm kalınlığı 10-12 cm civarında olmalı yani hayvan yattığı yerden yemini yiyebilmeli, yemlik tabanının en düşük noktası ahır tabanından 10-15 cm yüksekte olmalıdır.

  * Yemliklerde keskin köşeler bulunmamalı ve yemlik yüzeyi betonu mümkün olduğunca pürüzsüz olmalı, yemliğin içten içe genişliği 60-65 cm civarında olmalıdır.

  * Durakları birbirinden ayırmak amacıyla uygun şekilde bükülmüş 5cm çapında profil demir borular kullanılmalıdır.

  * Suluklar ineklere diledikleri an su içme olanağı sağlamalıdır. İki ineğe bir adet olmak üzere otomatik veya yarı otomatik suluk kullanılmalıdır.

DİKKAT

Süt sığırları suyu biz istediğimiz zaman değil, kendileri istedikleri zaman içebilmelidirler.

Şekil 7. Bağlı duraklı ahır detayları

Şekil 8. Bağlı duraklı ahır sisteminin üstten görünüşü

SERBEST DURAKLI AHIRLAR

Bu sistemde her inek için bir durak planlanır. Bu duraklarda inekler bağsız olarak bulunurlar. Duraklarda yemlik kısmı yoktur. Yemleme ve sulama, ahır içinde özel bir yemleme yerinde veya gezinme yerlerinde yapılmaktadır. Sağım işlemi ayrı bir bölümde yapılmaktadır.

  Bu sistemde iş gücünden ekonomi sağlanmaktadır. İneklerin sağım işleri hem kolay olmakta hem süt kalitesi yükselmektedir. Ayrıca meme ezilmeleri hemen hemen hiç görülmemektedir.

Şekil 9. Serbest duraklı ahır

SERBEST DURAKLI AHIRLARDA UNSURLAR

* Hayvanların ırklarına ve yaşlarına göre değişmekle birlikte durak genişliği 110-120 cm arası genişlikte ve 220-250 cm uzunlukta bulunmalı. Hayvanların durağa baş tarafları önde girmelerinin sağlanması için durakların ön kısmı kapalı olmalı. Durak gübre kanalına doğru %1-2 eğimli olmalıdır.

  * Servis yolu, 300-350 cm genişlikte olmalıdır.

  * 10-15 ineğe 1 otomatik veya yarı otomatik suluk hesaplanmalı, suluklar yemliklere çok yakın olmamalıdır.

* Yemlik uzunluğu hesap edilirken inek başına en az 70 cm genişlik hesaplanmalıdır. Hayvanların yemlik tarafına geçmelerini önlemek amacıyla yemlik koruyucu yapılmalıdır.Yemliklerin ön kenar yüksekliği 50 cm, kalınlığı 10-12 cm civarında olmalıdır. Yemlik koruyucuların zeminden yüksekliği 120 cm olmalı koruyucunun enine üst kısmı sabit, enine alt kısmı ise hareketli olmalıdır. Hareketli kısımda çelik halat kullanılabilir.

HER İKİ AHIR SİSTEMİNDE DE BULUNAN VE SÜT SIĞIRCILIĞI İÇİN GEREKLİ OLAN BÖLÜMLER

SAĞIM ÜNİTESİ

Serbest duraklı ahır sisteminde, sağım yeri işletmenin hayvan kapasitesine göre, işletmenin iş akışını kolaylaştıracak, bir bölümde inşa edilmeli ve hayvanların sağım yerine girip çıkmaları fazla müdahaleye gerek kalmadan sağlanmalıdır.

  Bağlı duraklı ahır sisteminde genellikle hayvanların duraklarda sağılmasını sağlayan sabit sağım sistemleri kullanılmaktadır.

DOĞUM LOCASI

Yemlik ve suluğa sahip olması şartıyla inek başına 12-14 m2'lik alan gereklidir.

BUZAĞI BÖLMELERİ, BARINAKLARI

Süt sığırı yetiştiriciliğinde buzağıların sağlıklı büyütülmeleri önemlidir. Buzağı ölümlerinin önemli bir kısmı doğumu takip eden ilk günlerde ve süt emme döneminde olmaktadır. Bunun sebebi, büyük oranda kötü çevre koşullarıdır. Süt emme döneminde sağlıklı büyüyen buzağılar, daha sonra da sağlıklı ve verimli olurlar. Başarılı bir yetiştiricilik sağlıklı buzağılarla olur.

  Buzağılar özellikle hayatlarının ilk haftalarında inek ahırlarında ve diğer buzağılardan ayrı, tek buzağıya yeterli büyüklükteki özel bölmelerde barındırılmalıdırlar.

  Sütle besleme dönemi sonuna kadar buzağıların birbirinden ayrı bakılıp beslenmesi; birbirlerini emerek sindirim sistemlerinde kıl yumaklarının oluşmasını engellediği gibi, bulaşıcı hastalıkların yayılmasının da önüne geçebilir.

  Bölmelerde bir kesik yem kabı, kuru ot için bir yemlik ve suluk koymak için de ayrı bir kısım olmalıdır.

  Buzağı bölmeleri sabit veya hareketli olabilir. Tabanda idrar asla biriktirilmemelidir. Bunun için taban eğimli yapılmalıdır. Buzağıların birbirini yalamaması için bölmeler arası uygun bir malzeme ile (sac, boyalı sunta vb.) kapatılmalıdır. En önemlisi bölmeler aydınlık, havalandırılabilir olmalı ve buzağılar hava cereyanından mutlaka korunmalıdır.

AÇIKTA SEYYAR BUZAĞI KULÜBELERİ

Eskiden beri, buzağılar ahırda, anasının yanında, havasız yerlerde büyütülmektedir. Buralarda ahırın kirli havasını solumakta, birbirleri ve kirli şeylerle temas halinde olmaktadır. Bu nedenle başta solunum sistemi ve ishalle seyredenler olmak üzere, birçok hastalığa yakalanmaktadır.

  Açıkta seyyar buzağı kulübelerinin;

 * Sürekli temiz hava,

 * Buzağılar ferdi halde tutulduklarından yemleme ve gelişmesinin iyi takip edilmesi,

 * Hastalıkların hemen belirlenmesi,

 * İstendiği yere taşınması,

 * Temizliğinin kolay olması,

 * İşçiliğin az olması gibi birçok avantajları söylenebilir.

 Seyyar kulübeler, ahşap, metal, plastik vb. malzemelerden, basit ve ucuza yapılabilmektedir. Dolayısıyla sabit yatırım masrafları da azaltılmış olmaktadır.

  Açıkta seyyar kulübelerde buzağılar dört mevsimde ve her türlü hava şartlarında dışarıda yetiştirilebilir.

Buzağıların Kulübelerde Bakım Ve Beslenmesi

Buzağılar doğduktan hemen sonra anasından ayrılır, göbeğine tentürdiyot dökülür, kurulanır. İstenirse bazı ishalli hastalıklara karşı serumları yapılır ve hazır kulübelere konur. Buzağı biberonları ile günlük 1-2 seferde kolostrum (ağız sütü) verilir. Böylece buzağılar kolayca suni emzirmeye alıştırılmış olduğu gibi, sütü içip içmediği de kontrol edilmiş olur. Herhangi bir problem erkenden tespit edilmiş olur.

  Daha sonra buzağılara canlı ağırlıklarının 1/10'u kadar süt sabah ve akşam verilmelidir. Bazı buzağı besleme programlarının bulunmasına rağmen, pratik olarak, sabah ve akşam ikişer litreden dört litre süt, sütten kesime kadar verilebilir. Bu şekilde süt verme ile buzağılar daha erken yem yemeye alışmakta ve daha çok yem yemektedir. Böylece gelişmeleri daha hızlı olmaktadır. Verilen sütün sıcaklığı, vücut sıcaklığına yakın olmalıdır. Aksi halde ishale yakalanabilirler. Sütler emzikli kovalarla ya da buzağılar için hazırlanmış biberonlarla verilebilir. Bir haftalıktan itibaren kuru ot ya da yonca, buzağı büyütme yemi ve temiz su önlerine konulmalıdır. Buzağılara günlük süt verilirken yem ve suları kontrol edilir. Altlık kirlendi ise değiştirilir. Bu şekilde, 2 ile 3 ay arasında sütten kesilebilir. Sütten kesim için şu üç kurala göre karar verilebilir:

1- Canlı ağırlığa göre: Hedeflenen canlı ağırlığa gelen buzağılar sütten kesilir

2- Yaşa göre: İstenen aylık yaşa ulaşanlar (2-3 ay arası) sütten kesilir,

3- Sütten kesildiğinde yeteri kadar yem yiyebileceğine kanaat getirildiği zaman sütten kesilebilir. Bunun için buzağının yediği günlük yem 4-5 gün takip edilir, yeteri kadar günlük yem yiyebiliyorsa, sütten kesilir.

  Sütten kesilen hayvanlar kulübeden çıkartılıp, istenen şekilde yetiştirip barındırılabilir. Her mevsimde aynı şekilde yetiştirilebilir. Görüldüğü gibi bu yöntem basittir ve daha az iş gücü harcanmaktadır. Burada dikkat edilmesi gereken husus, tüm mevsim ve hava şartlarında, buzağının hemen kulübeye konulması gerektiğidir. Özellikle soğuk ve yağışlı zamanlarda üşür ve hastalanır diye korkmayıp, bir süre sıcak yerde tutulup konursa, aksine daha çabuk hastalanır. Bu nedenle ilk kural doğar doğmaz kulübeye konularak, çevre şartlarına hızlı bir şekilde uyum sağlamasına yardımcı olmaktır. Buzağılar kulübeden çıkarıldıktan sonra kulübeler hemen temizlenmeli ve hazır halde bulundurmalıdır.

Şekil 10. Açıkta seyyar buzağı kulübeleri

Açıkta Seyyar Kulübelerin Yapısı

Kulübeler 110 x 100 x 100 (arka yüksekliği) cm boyutlarında, kapalı ve bir bu kadar da üstü açık, yanları çitle çevrili gezinti alanına sahiptir. Yemlik ve suluk, açık kısımda bulunmaktadır. Üstü, yağışlara karşı korunmalı olmalıdır. Tabanı, ahşaptan ızgara olup; altlık serilmesinde yarar vardır. Kulübeler kuzey tarafı kapalı, rutubetsiz, su tutmayan alanlara, yüzleri güneye dönük yerleştirilmelidir. Kulübeler uygun şartlara sahip her yere taşınabilir. Yerin uygun olup olmadığını anlamak için kulübe içindeki buzağının rahat edip etmediğini takip etmek yeterlidir. Eğer birden fazla kulübe varsa, yan yana birer metre, arka arkaya ikişer metre mesafeli olmalıdırlar. Bu konuda daha ayrıntılı bilgiler Hayvancılık Araştırma Enstitülerinden öğrenilebilir.

Şekil 11. Seyyar buzağı kulübesinin ölçüleri

GENÇ HAYVAN BÜYÜTME ÜNİTELERİ

* Her bir hayvana büyüklüğüne bağlı olarak 30-60 cm yemlik uzunluğu gereklidir.

  * 10-15 hayvanlık bir bölmeye 1 adet otomatik suluk konmalıdır.

  * Yemlik ön kısım yüksekliği 40-50 cm civarında olmalıdır.

  * Hayvan başına 2,5 m2 alan yeterlidir.

  * Hayvanlar bölme içinde serbest olmalıdır.